نتیجه عملکرد غیرکارشناسی برخی سیاست گذاران چرخه بهداشت و درمان طی 25 سال گذشته در حوزه پرستاری ثمرات زیر را به دنبال داشته است :
- کارکنان پرستاری پائین ترین حقوق را در سطح کارکنان دولت حتی 30 درصد پائین تر از فرهنگیان دریافت می کنند .
پرستاران امروز مجبورند برای تأمین مایحتاج اولیه زندگی خود در 2 یا 3 شیفت کار کنند . به نظر شما پرستاری که امشب در یک بیمارستان دولتی و مثلا در بخش عفونی به 30 نفر از بیماران با تشخیص های سل ، ایدز ، هپاتیت و ... خدمت رسانی می کند و هر لحظه ممکن است به کوچکترین اشتباه ، خود نیز گرفتار آنها شود آیا می تواند فردای همان شب نیز تا غروب آفتاب در مرکز دیگری و در بخش ICU که از بخش های پرامتری است مراقبت مناسب و مفید داشته باشد ؟
در طرح کذایی کارانه که ساخته و پرداخته افکار سیستم پزشک سالار بوده علیرغم حضور 24 ساعته پرستاران درصد محدودی از پزشکان حدود 30 برابر از پرستاران بیشتر دریافتی دارند .
- کمبود نیروی انسانی : علیرغم توسعه بیمارستانها و ایجاد بخش های تخصصی و فوق تخصصی و افزایش دو برابری جمعیت و از طرفی افزایش پزشک تا 5 برابر و کاهش طول بستری بیماران و پیچیده شدن مراقبت ها ولی متأسفانه تعداد پرستاران کاهش یافته به طوری که اگر مردم ما بخواهند حداقل مراقبت ها را دریافت نمایند نیاز به جذب 120 هزار پرستار وجود دارد .
- آموزش ، آموزش مداوم که در دنیای امری اجتناب ناپذیر برای پرستاران بالینی است متأسفانه در کشور ما علیرغم مصوبه مجلس این امر فراموش شده است و با عنایت به پیشرفتهای روزافزون علوم پزشکی ، پرستاری هیچ سهمی در بورس های خارج از کشور ندارد و به بازآموزی هم هیچ توجهی نشده است .
عمق فاجعه نشان از مظلومیت ، نجابت و از جان گذشتگی پرستاران دارد به نحوی که پرستاران با 3 شیفت کار هم به اندازه کارشناس همطراز از خود در سازمان مدیریت و برنامه ریزی حقوق نمی گیرند .
نتایج عملکرد سیاست گذاران در گذشته باعث فشردگی مطالبات و انباشته شدن آنها و از طرفی فشار بی امان کار سخت و از سویی دیگر تبعیض باعث شده در حال حاضر پرستارانی خسته ، رنجور ، مضطرب ، بی انگیزه که دیگر حتی نای ایستادن ندارند و خود نیاز به مراقبت و پرستاری دارند . که قطعا تهدیدی جدی برای سلامت جامعه و مردم است .
روابط عمومی
جمعیت اسلامی پرستاران ایران