در اوایل قرن پنجم میلادی که تعصبات مذهبی در اروپا را به اوج خود رسیده بود، عده زیادی از پزشکان و داروسازان اروپا طرد شدند و ایران را بهترین پناهگاه دانستند و با مساعدت شاهپور اول به خدمت دانشگاه جندی شاپور درآمدند و برای اولین با رشته پزشکی از داروسازی تفکیک شد و نیز کتابهای داروسازی و طبی حکمای یونانی چون ارسطو، سقراط و جالینوس در این دانشگاه به فارسی ترجمه شده. در دانشگاه جندی شاپورتدریس را پزشکان ایرانی، یونای، سریانی و هندی به عهده داشتند و زبان رسمی دانشگاه یونانی بود. ولی داروسازی به زبان پارسی تدریس می شد زیرا پزشکان ایرانی در امور داروسازی مهارت خاصی داشتند به طوری که اولین کتاب داروسازی در دنیا به دست شاپوربن سهل نوشته شد. در سال 209 هجری شمسی در شهرری کودکی متولد شد به نام ابوبکر محمد بن زکریای رازی که با تلاش خود و کشف الکل جهان را شگفت زده ساخت این پیشینه ماست از داروسازی و بنیان نهادن و سازماندهی آن از کارهای ایرانیان است اما امروزه آنچنان از حرکت خود بازمانده ایم که فقط کپی داروی ساخته شده اروپا را مصرف می کنیم. و اصل خود را فراموش کرده ایم فقط منتظریم داروی نسل جدید با کیفیت بهتر به ما بدهند آنهم به بهای گزاف. چاره ای باید اندیشید و از این رخوت باید جست. ما می توانیم هنوز بهترین باشیم البته به لطف نظام جمهوری اسلامی گامهایی در این مهم برداشته شده و امید است در آینده شاهد توسعه داروسازی در کشور عزیزمان باشیم.
جمعیت پرستاری ایران پنجم شهریور سالروز تولد دانشمند نابغه ابوبکر محمدبن زکریای رازی را گرامی دانسته و روز داروسازی را به کلیه همکاران داروساز تبریک و تهنیت می گوید.
روابط عمومی
جمعیت اسلامی پرستاران ایران