جمعیت اسلامی پرستاران ایران

تاسیس یکهزار و سیصد و هشتاد هجری شمسی

جمعیت اسلامی پرستاران ایران

تاسیس یکهزار و سیصد و هشتاد هجری شمسی

جمعیت اسلامی پرستاران ایران

"جمعیت اسلامی پرستاران ایران" بعنوان اولین تشکل صنفی - سیاسی- اجتماعی - آموزشی و اطلاع رسانی - خدمات رسانی در حرفه پرستاری به همت تنی چند از فارغ التحصیلان پرستاری دانشگاه تهران در سال 1380 تاسیس و در بیست و پنجم خرداد هزار و سیصد و هشتاد و یک موفق به اخذ موافقت کمیسیون ماده 10 احزاب وزارت کشور و پروانه دائمی فعالیت کشوری از وزیر کشور وقت آقای سیدعبدالواحد موسوی لاری به شماره پروانه 181/42/1/الف گردید. اولین مجمع عمومی در سال 1381 برگزار گردید و هیئت رئیسه و دبیرکل انتخاب شدند. اولین دفتر جمعیت در خیابان باقرخان تاسیس گردیده و با تلاش هیئت مدیره در کمتر از 3 سال جمعیت اسلامی پرستاران ایران به یکی از 10 تشکل برتر کشور در رتبه بندی خانه احزاب وزارت کشور تبدیل شد. واحدهای آموزش، انتشارات، رفاه و تورهای مسافرتی، کارت های اعتباری، خدمات لیزینگ، بیمه ، کامپیوتر،موبایل، خدمات حقوقی، عضویت، سیاسی و ده ها خدمت دیگر برای جامعه پرستاری و پزشکی راه اندازی شده و شعب جمعیت در شهرستان ها تشکیل و رابطین بیمارستان ها انتخاب گردیدند. تعاونی های مصرف و مسکن در سال 1385 از وزارت تعاون مجوز گرفته و فعالیت خود را آغاز کردند. مجوز انتشارات از وازت ارشاد ، موسسه اموزشی از وزارت علوم، اولین نشریه روی گیشه پرستاران به نام هفته نامه جامعه پرستاری از وزارت ارشاد نیز اخذ و هریک در حوزه پرستاری شروع به خدمت رسانی کرد و صدها عنوان کتاب و هزاران نسخه نشریه طی سال های گذشته منتشر و به جامعه پرستاری و پزشکی عرصه شد. جمعیت اسلامی پرستاران ایران همواره یکی از تشکل های فعال در مسائل صنفی و حرفه ای پرستاران و با ارتباط مستمر با مراکز درمانی ، وزارت بهداشت، دولت، مجلس شورای اسلامی بالاخص کمیسیون بهداشت و درمان و نیز فراکسیون تشکل های مردم نهاد ، نهاد ریاست جمهوری ، سازمان برنامه و بودجه و ... بوده و در بسیاری از موارد انتقادات تند و صریح مسئوالان این تشکل در حوزه مشکلات صنفی و معیشتی پرستاران در رسانه ها منعکس و با همکاری دیگر تشکل ها منجر به اصلاحاتی نیز شد.

اوقات شرعی

صبر را بالش کن و فقر را در آغوش گیر و شهوات را ترک کن و با هوای نفس مخالفت نما و بدان که از دیده خدا پنهان نیستی، پس بنگر چگونه ای.                                                                (امام محمد تقی علیه السلام)

ابوجعفر محمد بن علی نهمین امام از امامان دوازده گانه شیعیان است. مشهورترین لقبهای آن حضرت جواد (بخشنده) و تقی (پرهیزگار) است. پدرش امام رضا (ع) و مادرش سبیکه یا ریحانه از مردم شمال سودان است. در سال 195 هـ ق در مدینه به دنیا آمد و در سن هشت سالگی به امامت رسید. دوران هفده ساله امامت او با حکومت مأمون و معتصم عباسی همزمان بود.

پس از شهادت امام رضا (ع) مأمون به بغداد رفت. او که از کمالات علمی و معنوی امام جواد (ع) آگاه بود ایشان را از مدینه به بغداد دعوت کرد. اما دولتمردان حکومت عباسی و اطرافیان مأمون از این اقدام ناخشنود بودند. مأمون برای آنکه آنها را از مقام علمی و نقص آن حضرت آگاه کند در بغداد مجلس بحثی میان او و دانشمندان بزرگ آن روزگاه ترتیب داد. در این مجلس امام به پرسش های علی پاسخ گفت و میزان دانش و هوش ولی برآنان آشکار شد .

پس از آن مأمون دختر خود را به همسری امام درآورد.

پس از مرگ مأمون به دستور معتصم عباسی در سال 220 هجری قمری امام به همراه همسرش ام الفضل به بغداد رفت و در همان سال به دستور معتصم مسموم و به فیض شهادت نایل گردید.

امام جواد (ع) را همه مسلمانان عالمی بزرگ می دانستند ایشان انسانی بردبار، نیکو سخن، عابد و بسیار باهوش بود جمعیت اسلامی پرستاران ایران سالروز میلاد با سعاد امام محمد تقی علیه السلام را به حضرت ولیعصر (عج) ولی امر مسلمین و کلیه شیعیان جهان بخصوص همکاران پرستار تبریک و تهنیت عرض می نماید.

روابط عمومی

جمعیت اسلامی پرستاران ایران

ابزار وبلاگ