کسی که هر روز خود را ارزیابی نکند از ما نیست (امام موسی کاظم علیه السلام)
ابوالحسن موسی بن جعفر (ع)، امام هفتم روز یکشنبه هفتم صفر سال 128 یا 129 متولد شد. به جهت کثرت زهد و عبادتش معروف به (العبد الصالح) و به جهت علم و فروخوردن خشم و صبر بر مشقات و آلام زمانه مشهور به الکاظم گردید. مادر آن حضرت حمیده کنیزی از اهل مغرب یا اندلس بوده است.
امام موسی کاظم (ع) هنوز کودک بوده که فقهای مشور مثل ابوحنیفه از او مسئله می پرسیدند و کسب علم می کردند. بعد از شهادت پدر بزرگوارش امام صادق (ع) در بیست سالگی به امامت رسید و 35 سال رهبری ولایت شیعیان را به عهده داشت.
او در علم تواضعی و مکارم اخلاقی و کثرت صدقات و سخاوت و بخشندگی ضرب المثل بود. بدان و بداندیشان را با عفو و احسان بیکران خویش تربیت می فرمود. شبها به طور ناشناس در کوچه های مدینه می گشت و به مستمندان کمک می کرد. مبلغ دویست، سیصد و چهار صد دینار در کیسه می گذاشت و در مدینه میان نیازمندان قسمت می کرد. صرار (کیسه ها) مویس بن جعفر علیه السلام در مدینه معروف بود. واگر به کسی صره ای می رسید بی نیاز می گشت معذلک در اطاقی که نماز می گذارد جز بوریا و مصحف و شمشیر چیزی نبود.امام موسی کاظم علیه السلام پس از مدتها زندانی بودن در زندانهای هارون الرشید توسط سندی ابن شاهک مسموم و در بیست و پنجم ماه رجب سال 138 هجری قرمی به لقاء الله پیوست.
جمعیت اسلامی پرستاران ایران سالروز شهادت این امام همام را به حضرت ولی عصر (عج)، ولی امر مسلمین و کلیه شیعیان جهان بخصوص پرسنل پرستاری تسلیت عرض می نماید.
روابط عمومی
جمعیت اسلامی پرستاران ایران